بسم الله الرحمن الرحیم

نباید دشمنان خدا را دوست داشته باشی ، یا اینکه دوستیت را برای غیر دوستان خدا خالص گردانی ؛

پس همانا هرکس قومی را دوست بدارد، با آنان محشور گردد.  (علی علیه السلام )

بسم الله الرحمن الرحیم

شخص نادانی با حماقت سنگ بزرگی به چاه انداخت و صدها دانا جمع شدند؛ نتوانستند آن را بیرون بیاورند.

در زمانهای دور ، معاویه برای اینکه در دل بچه های کوفه جا پیدا کند ؛ بچه برّه هایی را به هدیه برای

آنها فرستاد . مدتی که گذشت و بچه ها با این برّه ها انس وخو گرفتند ،

دستور داد شبانه از پشت بام ها رفتند و آن برّه ها را دزدیدند . فردا که بچه ها از خواب بیدار شدند

،دیدند برّه هایشان نیست ، همه با چشم گریان در کوچه ها به دنبال برّه هایشان می گشتند .

معاویه دستور داد در کوفه جار بزنند که دیشب (نعوذ بالله) علی (ع) آن برّه ها را شبانه از خانه هایتان

دزدیده . بچه های کوفه این اشک و بغض و

کینه ی امیرالمؤمنین علی (ع) را به دل ریختند و شدند دشمن دسته اول علی (ع) و بچه های خود

را هم با بغض و دشمنی علی (ع) بزرگ کردند ، لذا این بغض آنها کشیده شد تا به امروز که در جای جای این کره ی خاکی می بینید که شیعیان علی (علیه السلام ) را بی بهانه می کشند و چشم بسته

دشمن علی (ع) شده اند و خود را از موهبت ولایت علی (ع) که آب روان است ؛ محروم کرده اند .

گرچه لب های خشک و رخ زرد آنها نشان از بی آبی می دهد و

وجودشان آب آب می زند و تشنه است !

اما آنها این آب را در جای دیگر می جویند و با ریختن خون شیعیان

به توهّم خود را سیراب می کند . 

آب را دوست بدار  ، آب روان است علی (ع)